ania-zet

'ooo rajciu powiedzialam do niego 'masz'. to bylo takie odlotowe. prawie mi stanal'- zapisala w swoim pamietniku mala roksanka zanim wyszla na grzyby do lasu i zdazyla sie umocnic w przekonaniu, ze niedlugo jej zycie stanie sie lepsze

jak powszechnie wiadomo, ze pisownia 'dragosta din tei', czy tez 'ewanesąs', albo moze i nawet stwierdzenia ze 'dorota to goopya peezda' naszym rodakom wychodzi przednio, niezwykle napawa mnie optyzmizmem! no bo w koncu jestesmy w óniji ełropejiskiej, wiec trzeba sie europeizowac. a moze nawet amerykanizowac, bo wszyscy wiedza ze polandia jest najbardziej amerykanskim krajem w europie. my, dzieci internetu i komorki, zanim wyjdziemy na podworze, musimy sobie przeslac messydza, czy wziasc slonecznik, czy tez szlugi. chyba to jasne. no i zeby sie zakomunikowac z bojfriendem, tez trzeba zapuscic sygnalka, ewentualnie strzalke. tylko, czasem mozesz byc zle zrozumiany ('co mi tu, palancie, biedaki puszczasz?!'). dzieki pedowi (pędowi, nie pedalowi!) japonskiej technologii, wkrotce, my polacy, bedziemy mieli szanse szczytowac poprzez idee! 'szczytowales?', 'szczytowalem', 'to wypas', 'nooo', 'no to nara', 'nara'! no po prostu lol!

a tak w ogole to pamietaj, ze jak chcesz sie nazrec czekolady przed wyjsciem z domu, to dokladnie obliz przednie zeby, bo potem mozesz miec ksywe 'gownojad' na miescie. nie wszystkie historie, pisze z wlasnej autopsji.

przemierzajac odlegle krainy plaszczyzny lumpeksowej ojczyzny dochodze do bardzo skomplikowanych refleksji. choc, moze nie tak skomplikowanych zeby nie dalo sie wyjasnic. po pierwsze. czuje tam bliskosc mych (choc 'mych' w tym kontekscie to pojecie wzgledne, bo gdziez, by tam taka garbata byla 'moja'. a fe!) nauczycieli. chodzi mianowicie oto, iz obserwujac codziennie sweterki babki od sztuki, lub zabociki szanownej pani fizyczki, no i w koncu powalajace zwiewnnoscia i powabnoscia, tkaniny opasajace niemale gabaryty usteczek historii (niczym w rubensowskiej krainie, uwierzcie), wreszcie znalazlam dla tych wynalazkow miejsce -lumpeks. bo ktozby, mogl wymyslec cos tak zajebistego jak babelki na mocherowym sweterku (tutaj, powracamy do pani od sztuki) i bynajmniej to powalajacy fakt, iz przedstawicielka, tak smakowitej plaszczyzny kulturalnej nosi cos takiego (chcialoby sie krzyknac oh! my god!). nie, zebym sie czepiala, bo pani sztukmistrzka, naprawde nalezy do tych bardziej kumatych zwyrodnialcow systemu edukacyjnego. no ale to powalający fakt, ze pan chopin i caravaggio pozwala jej odziewac się przed lustrem codziennie w podobne kreacje (! ! !), z piekla rodem. taka plaga gustownej nedzy mnie przygnebia i bawi na przemian. kazdy z poszczegolnych odchylow, ma przeciez za soba studia, magistry, przygody i cale zycie, i chcialoby sie rzec, iz z malpy nie zrobisz czlowieka... moja szkola, a przynajmniej jej 'pedagogiczna' czesc nie obfituje w przyzwoite kiermany. ci, co wstawiaja paly do dziennikow sa poubierani jak karykaturalne menele spod sklepu. wlasciwie, to nawet mozna by sie pokusic na 'zule'. albo 'zuliety', bo plec piekna przewaza. ja naprawde wysiadam, jak pani polonistka raczy mnie rubinowym golfem, z naburaczonymi cekinami skrzetnie ukladajacymi sie w slowo 'red', kiedy to ktos wklada dzinsowa spodnice i kurtke a do tego niebieskie trapery. kiedy to ktos spodnie, takie ewidentnie z bazaru maja sie zgrac z polarem i czarna torebka ze skory z plastiku. och! ach! fuj! skreca mi kiszki na mysl o tych okropnosciach ktore, w mojej wysoce wysublimowanej szkole, wszystkie razem wedruja do jednego kotla, by sie tam mietosic, parowac i dusic na ksztalt 'pokoju nauczycielskiego'. w sumie, jadac po majtach wszystkim, trzeba tez urzeczywistnic kreacje moich rowiesnieczek (i teraz pedzi po moim mozgu haslo, iz czescia mojego pokolenia sie nie czuje). mianowicie, odcienie pomaranczy-od tych slonecznych, po te radarowe-zmieszane z metalicznymi dodatkami i jeszcze to wszystko smarujac mdlacymi pastelami przyprawia mnie o chec przybrania pozy 'siedzi nimfa na kamieniu i rzyga'. to wszystko wyglada mi na kanapke, ktora, smarujac, ktos nie zwracal uwagi na napisy na sloikach, brawurowo mieszajac musztarde z marmolada. dodajac do siebie watek pierwszy (tutaj mamy miejsce na naszych ukochanych nauczycielkow, ktorzy wczoraj, jak co roku mogli wpierdalac czekoladki w wannie posypujac sie platkami kwiatkow) i watek drugi ( w tym miejscu, zas oddaje hold moim olciom, iwonciom, aneciom, magdusiom i innym slodkim pokemonom, probujacych wkrasc sie na plaszczyzny zajebistosci targiem proznosci -rym niezamierzony) mozna dojsc do prostych wnioskow. chuj wam w dupe? nie, to nie ta bajka, dzisiaj, nie bede przeklinac, dzisiaj, sobie po prostu pouzywam, na waszej nieboskiej przyszlosci plawiacej sie u boku tlustego niemytego frajera, ktory dzis jest ziomem, a za dziesiec lat bedzie sie drapal po jajach ogladajac 'benny hilla', i myslal ze 'kiepscy' to underground. a teraz na zakonczenie smiech szalonego doktorka. ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha

spotkajmy sie pod sklepem aro,

moja najdrozsza ...lumpeksiaro (?!)

bedziemy sie topic w przyplywach galoci,

bedzie fajnie- tak jak na kombajnie.

kulawa wezmiemy ze soba

zeby nie bylo zem chamska osoba

do policji wstapimy po drodze

ku ich gburowatobucowatej przestrodze.

nie wchodz na dach! mozesz spasc!

albo kurka po sadach pchac.

kurek w tej historii to dyrek naszej szkoly,

umyslowo ...troche goly.

rzec by tez mozna, iz mozg ma wytarty

pewnie nie kuma co to Chiken Party